welcome to my blog

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΘΑΥΜΑΤΑ

Μια κουραστική μέρα η σημερινή. Άμα έχεις πολλά να πεις και να κάνεις στο σχολείο.....

Όμως χαλάλι.
Και αυτό γιατί το αποτέλεσμα, που άλλοι έφεραν, ήταν καταπληκτικό.

Εγώ τι έκανα; Από προχθές έδωσα ένα πράσινο κανσόν σε κάθε παιδί σπίτι του , στο οποίο είχα πάνω του σχεδιασμένο ένα απλό χριστουγεννιάτικο δέντρο και σε ένα μικρό χαρτάκι οδηγίες για τους γονείς, τα παιδιά ήδη τις ήξεραν, για το τι θα κάνουν. Να στολίσουν δηλαδή με διάφορα υλικά από το σπίτι και τα ντουλάπια τους το δεντράκι, να το κόψουν μαζί με τα παιδιά και να το φέρουν σε 2 το πολύ μέρες στο σχολείο. Οι οδηγίες απαγόρευαν τη ζωραφική και το βάψιμο. Ήθελα να χρησιμοποιήσου ότι υλικά τους βρίσκονταν από όσπρια και ζυμαρικά, μέχρι κορδέλες, αυτοκόλλητα και πολλή πολλή φαντασία.
Επιστρατεύθηκαν μπαμπάδες, μπογιές, κουμπιά, αλουμινόχαρτα, στρας, γκλίτερ, χρυσόσκονες και πολλά πολλά ακόμη.

Το αποτέλεσμα; Με- μας άφησαν άφωνους.
Γιατί άμα συνεργάζονται όμορφα και αρμονικά οι οικογένειες, έστω και πάνω σε ένα απλό πράσινο κανσόν.....
ΚΑΝΟΥΝ ΘΑΥΜΑΤΑ.

Τι να πω; Απλά το απόλαυσα κι εγώ και για άλλη μια φορά χάρηκα τόσο μα τόσο πολύ.

Και επειδή τους υποσχέθηκα ότι αύριο θα δουν τα έργα τους στην τηλεόραση και στο λάπτοπ, δηλαδή στο ίντερνετ....απολαύστε μαζί μας....














 Κι έτσι...από το τίποτα στολίσαμε τόσο υπέροχα την πόρτα της τάξης μας.




 Και προσθέτοντας και λίγα κίτρινα αστέρια......δώσαμε και κάτι ακόμη, λίγο πιο φωτεινό.



ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Πάμε για άλλα τώρα....

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2018

ΑΝΑΠΟΔΟ-ΜΕΤΡΑΜΕ

ΑΝΑΠΟΔΟ-ΜΕΤΡΑΜΕ



Και να που φτάνουμε στα Χριστούγεννα.
Και να που στολίζουμε τα δέντρα, τα σπίτια και τις καρδιές μας.
Και να που το χαμόγελο μένει πιο πολύ στο πρόσωπό μας.
Και να που ήρθε η ώρα να μετρήσουμε ανάποδα τις μέρες στο νηπιαγωγείο, μέχρι τα Χριστούγεννα.

Πώς θα το κάνουμε αυτό και φέτος; με ποιο τρόπο και ποια υλικά;
Μα νηπιαγωγείο είμαστε. Δε θα ανακυκλώσουμε; Δε θα χρησιμοποιήσουμε τα ....άχρηστα για κάτι χρήσιμο;

Και τι θα είναι αυτό; Ένα υλικό που λατρεύω και που ποτέ μα ποτέ δεν πετάω...ΤΑ ΑΔΕΙΑ ΓΥΑΛΙΝΑ ΒΑΖΑΚΙΑ. Βαζάκια από οτιδήποτε...μέλι, μαρμελάδες, μαγιονέζα. Μέχρι και η γειτόνισσά μου με έχει μάθει, και συχνά πυκνά θα βρω έξω από την πόρτα μου και τα δικά της άδεια βάζα.

Τι τα έκανα λοιπόν φέτος;
Μα τι πιο απλό;
Ντεκουπάζ με χριστουγεννιάτικη χαρτοπετσέτα.
Χρωματιστοί χάρτινοι αριθμοί ως το 25.
Αυτοκόλλητα για να καλυφθούν τα καπάκια και φυσικά....νοστιμιές και λιχουδιές, παιχνιδάκια και μπαλίτσες για τα 25 πιτσιρίκια μου.

Ένα βαζάκι την ημέρα για το κάθε παιδί, μέχρι τα Χριστούγεννα.
25 μέρες
25 παιδιά
25 βαζάκια


Κυριακή βράδυ, με την Μαρία μου, σαν τους κλέφτες, μπαίνουμε στο σχολέιο. (Τα παιδιά δεν πρέπει να δουν τι φτιάχνω, απλά ξέρουν ότι τη Δευτέρα το πρωί θα τα περιμένει μία έκπληξη). Στρωθήκαμε στη δουλειά. Κολλάμε, ξεκολλάμε, μετράμε, γεμίζουμε, μετράμε, βιδώνουμε,στρώνουμε, χαλάμε, ξαναφτιάχνουμε. 


Το πρόβλημά μου; Πώς θα φτιαχτεί το δέντρο με τα βαζάκια; στο ύψος σαν πυραμίδα; ή απλώς στρωμένα στο τραπέζι σε σχήμα δέντρου; Κι αν η πυραμίδα...... τους θυμίσει μπόουλινγκ; Κι αν τα βάζα κάτω στρωμένα δεν θυμίζουν δέντρο και τα περάσουν για παιχνίδι κατασκευών; Τα δοκιμάσαμε και τα δύο και να το αποτέλεσμα....





Εμάς μας άρεσε. Ελπίζω να αρέσει και στα πιτσιρίκια μου και φυσικά να καταλάβουν τι είναι όλο αυτό και γιατί έγινε.
Θα φανεί από Δευτέρα.

Σημασία έχει να περάσουμε καλά και αν και κάτι δεν το καταλάβουν...ε...δεν χάλασε κι ο κόσμος..καλά να είμαστε και όλα γίνονται.
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ-ΣΑΣ



Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2018

ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ......ΚΑΙ ΓΕΜΙΣΑΜΕ

Ειρηνούλα.....
ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ......ΚΑΙ ΓΕΜΙΣΑΜΕ

Φέτος είμαι στο πρωινό υποχρεωτικό ωράριο και ξεκίνησα με όρεξη και γεμάτες τις μπαταρίες μου από τις καλοκαιρινές μου διακοπές. Όταν κάτι το έχω...χωνέψει και συνειδητοποιήσει, μου βγαίνει πιο εύκολα και πιο δημιουργικά και γι αυτό το λόγο νομίζω ότι και φέτος δε θα με ενοχλήσει καθόλου μα καθόλου το πρωινό ξύπνημα.... 



Και να που πέρασαν κιόλας δύο εβδομάδες και η τάξη είναι πια γεμάτη φωνές, χαρές και γέλια.
Τα ελάχιστα κλάματα...ελέγχθηκαν και κάθε πρωί όλοι μαζί λέμε την πιο δυνατή μας ΚΑΛΗΜΕΡΑ και αρχίζουμε...


Πρώτα το παρουσιολόγιό μας, που φέτος είναι μια μηλιά.


Μετά το ημερολόγιό μας.


Μετά τα ονόματά μας.
(Οι πρώτες μας κατασκευές, αρχικό γράμμα και όλο μας το όνομα με δαχτυλομπογιές)




Και μετά προχωράμε με τραγούδια, κατασκευούλες και πολύ πολύ παιχνίδι.









Δύσκολες και με πολλούς πολλούς κανόνες οι πρώτες μέρες, αλλά αντέξαμε, δυναμώσαμε και στην ουσία....ΤΩΡΑ ΞΕΚΙΝΑΜΕ....μιας και μπήκαμε αρκετά στο σχολικό κλίμα.

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2018

Ας γεμίσουμε

Ειρηνούλα

Ας γεμίσουμε

Μια καινούργια σχολική χρονιά ξεκινάει και μία τάξη περιμένει τα νηπιάκια της.
Μία τάξη περιμένει να γεμίσει με παιδιά, με φωνές, με γέλια και χαρές. Αλλά και με κλάματα και με θυμωμένα μουτράκια.
Ένα ταμπλό περιμένει τις ζωγραφιές τους.
Μια παρεούλα περιμένει τα λογάκια τους.
Μια κουζινούλα περιμένει τις μαγειρικές τους.
Ένα κομμωτήριο περιμένει τα χτενίσματά τους.
Τα τουβλάκια περιμένουν τις κατασκευές τους.
Τα παζλ περιμένουν τη συναρμολόσησή τους.
Η βιβλιοθήκη περιμένει τα βιβλία της.
Αλλά κα τα βιβλία τους αναγνώστες τους.
Οι καρεκλίτσες περιμένουν τα σωματάκια τους.
Τα τραπεζάκια....περιμένουν χίλια δυο πράγματα..(τι να πρωτογράψω;)
Ο μάστορας περιμένει να ακονίσουν τα εργαλεία του.
Το κουκλόσπιτο περιμένει κάποιον να ξυπνήσει τις κούκλες του.
Το αγρόκτημα περιμένει τους αγρότες του.
Οι αριθμοί περιμένουν να μετρηθούν.
Τα γράμματα να γραφτούν.
Τα τραγούδια να τραγουδηθούν.
Τα μουσικά όργανα να παίξουν.

Ας τα γεμίσουμε λοιπόν όλα αυτά...

Ας τα γεμίσουμε με χρώμα και  φως, με γέλιο και χαρά, με φωνές και τραγούδια, με χαμόγελα και αγάπη και κυρίως με ΑΓΚΑΛΙΕΣ....αγκαλιές που δεν είναι της μαμάς, του μπαμπά ή της γιαγιάς.
Αγκαλιές μίας άλλης γυναίκας, μιας άλλης κυρίας, μιας άλλης γενικώς......
Πώς θα την εμπειστευτούν; πώς θα τα πείσει; πώς θα τα καταφέρει;

Αν η αγκαλιά είναι μεγάλη, αν η αγκαλιά είναι αληθινή, αν η αγκαλιά είναι απο καρδιάς...θα τα καταφέρει...

Θα την δώσει σε όλους μαζί αλλά και στον καθένα ξεχωριστά.

Στην Αφροδιτη, στο Γιώργο, στο Στέφανο, στη Νικολλέτα, στη Στέλλα, στη Βιολέτα, στον Ορφέα, στο Λάμπρο, στην Έλενα, στη Μαριάννα,στην Ευγενία, στο Γιάννη,στον Αλέξανδρο, στην Αγγελική, στον Άγγελο, στον Αλέξανδρο, στο Γιάννη,στην Έμιλη, στην Άννα,στην Ηλιάνα,στη Σοφία στην Άννα, στη  Νεφέλη,στην Έλενα-Γεωργία, στο Χρήστο.

Ας ξεκινήσουμε με το καλό λοιπόν και ας απολαύσουμε άλλη μία σχολική χρονιά...αρχίζοντας με ένα δωράκι.....(Λέτε να τα καλοπιάσω έτσι;)




ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

Κυριακή 11 Μαρτίου 2018

ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ..ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΦΕΤΟΣ;

ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ 25η ΜΑΡΤΙΟΥ..ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΦΕΤΟΣ;

Λίγο πριν το Πάσχα αλλά και πολύ κοντά στην 25η Μαρτίου είπα να ξεκαθαρίσω-διευκρινίσω το τι γιορτάζουμε το Πάσχα και τι ακριβώς είναι για όλους μας αυτές οι μέρες.
Φέτος για τα σχολεία Πάσχα και 25η Μαρτίου πέφτουν τόσο κοντά που για τα πεντάχρονα και τα τετράχρονα το θέμα γίνεται πιο μπερδεμένο.Οι δύο γιορτές ίσως μπλεχτούν στα μικρά μυαλουδάκια και άντε τώρα να ξεδιαλύνουν ποιος σταυρώθηκε, ποιος σουβλίστηκε και ποιος σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης και πού. Στα Ιεροσόλυμα, στο Μεσολλόγι ή στο Ζάλογγο.
Παρόλα αυτά, όσο μπορούμε, τα λέμε και τα ξαναλέμε και σίγουρα κάτι πετυχαίνουμε.
Την εβδομάδα λοιπόν που μας πέρασε την αφιέρωσα στο Πάσχα και στο τι ακριβώς γιορτάζουμε. Όχι σε αυγά και κουνελάκια, αλλά στην ιστορία των παθών και στο Χριστό. Τα είπαμε ξανά και ξανά και όλα αυτά τα συγκεντρώσαμε σε μία κατασκευή-στεφάνι για να μην τα ξεχάσουμε. Το καλό είναι ότι οι εικόνες είναι χαρακτηριστικές και μας βοηθούν πολύ.




Τις επόμενες δύο εβδομάδες θα τις αφιερώσουμε στην 25η Μαρτίου, στο τι γιορτάζουμε, αλλά και στη γιορτή που θα κάνουμε και την τελευταία πριν κλείσουμε, σε αυγουλάκια καλαθάκια και κουνελάκια.
Ο χρόνος για τα νηπιαγωγεία φέτος δεν είναι αρκετός και μας στριμώχνει. Όμως σίγουρα κάτι θα κάνουμε και κάτι θα μας μείνει.
Τα λέμε και πάλι σύντομα.

Σάββατο 3 Μαρτίου 2018

Σαρακοστές .....με λίγη καθυστέρηση

Σαρακοστές .....με λίγη καθυστέρηση


Μετά από δύο πολύ δύσκολες και γεμάτες εβδομάδες, σήμερα πια είπα να κάτσω να δουλέψω και λίγο με το μπλογκ μου και τις Σαρακοστές που φτιάξαμε με τα παιδάκια μου.

Έτσι λοιπόν αναρτώ όλων των μεγεθών τις Σαρακοστές, μικρές, μεσαίες και μεγάλες, αλλά και καινούργιες και πιο παλιές.

Άλλες φετινές και ομαδικές... στολισμένες και γεμάτες όσπρια. 








Άλλες κλασσικές και...ατομικές...


Άλλες ζωγραφιστές...








Και...
Άλλες παλιές, αλλά πάντα επίκαιρες.


Ελπίζω τώρα που πλησιάζει το Πάσχα να βρω χρόνο να κάνω και να αναρτήσω περισσότερα.
Καλή συνέχεια σε όλους.