welcome to my blog

Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΣ...ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ

Ειρηνούλα...ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΣ...ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ

Όνομα εδώ....Όνομα εκεί...Όνομα παραπέρα



Αρχικά το πρώτο γράμμα του ονόματός μας και μετά όλο μας το όνομα.

Ας το βρούμε- ανακαλύψουμε ....μέσα από τα άλλα 24 ονόματα...


 


αλλά και στα παγκάκια... 


και στα τραπεζάκια.



Ας το ζωγραφίσουμε....με τέμπερες.




Ας το γεμίσουμε..με κομματάκια παλιών παζλ.






Ας το βάλουμε σε πύραυλο να το πάει μακρυά.






Ας το δουλέψουμε ατομικά, κομματάκι κομματάκι.








Ας του κρεμάσουμε μανταλάκια...αλήθεια πόσα;

Ας  μετρήσουμε τα γράμματα που  έχει.





Ας χτυπήσουμε με παλαμάκια τις φωνούλες-συλλαβές του και ανάλογα ας βάψουμε τόσα κουτάκια όσα παλαμάκια χτυπήσαμε. Ας γράψουμε με μπαλάκια γκοφρέ και το αρχικό μας δίπλα...


Ας το κρύψουμε στην τάξη και ας βρει ο καθένας το δικό του...
Ας....Ας....Ας...

Μέσα σε τόσα νέα πράγματα που ακούνε τα νηπιάκια μου αυτές τις πρώτες μέρες, μέσα σε τόσους κανόνες και οδηγίες... κάτι πετύχαμε, κάτι μάθαμε,κάτι μας έμεινε, αλλά και κάτι θυμόμαστε από πέρυσι.



Πόσες φορές θα το διαβάσουμε!

Πόσες φορές θα το γράψουμε!

Πόσες φορές θα παίξουμε με αυτό!

Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2017

ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ;

Ειρηνούλα 
ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ;


Πρώτη μέρα στο σχολείο. πρώτη μέρα στην τάξη, πρώτη μέρα της νέας σχολικής χρονιάς.
Πρώτη μέρα για τα παιδιά.
Πρώτη μέρα για τους εκπαιδευτικούς.
Πρώτη μέρα για τους γονείς.

Άραγε ποιος από όλους έχει τι πιο πολύ άγχος.
Άραγε ποιος από όλους έχει την πιο μεγάλη αγωνία,φόβο, περιέργεια,ανυπομονησία; απογοήτευση;

Λογικά ΟΛΟΙ...και μικροί και μεγάλοι....Α Λ Λ Α......το κρύβουν.....Το κρύβουν πίσω από χαμόγελα, αγκαλιές, κλάματα, γκριμάτσες,δάκρυα.Το κρύβουν γιατί ..είναι η πρώτη μέρα...

Μάτια κοιτάνε δεξιά κι αριστερά. 
Μάτια εξερευνούν,ψάχνουν,αναζητούν,χαμογελούν και κλαίνε.
Ποια είναι η τάξη τους; ποια η δασκάλα τους;...αλλά κυρίως πού είναι η μαμά τους;....Θα φύγει; Μα γιατί θα φύγει;..αφού είπε ότι θα κάτσει λίγο..και γιατί περνάει τόσο γρήγορα αυτό το λίγο;

Και μετά τι;..χωρίς τη μαμά..τι;..ποιος; πού; πότε;...
Θα μείνει ΜΟΝΟ του..μέσα σε άλλα 24 παιδιά;
Θα μείνει ΜΟΝΟ του μαζί με αυτήν την κυρία;
ΦΥΣΙΚΑ.....ΑΦΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΤΟΥ...ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ...

Μααααααα.......γι αυτό είμαστε εμείς εδώ...για να το βοηθήσουμε να καταλάβει ότι δεν είναι μόνο του.
Για να του δώσουμε μια αγκαλιά, ένα χάδι, ένα χαμόγελο.
Για να το κάνουμε να σκουπίσει τα δάκρυά του.
Να πάρει ένα παιχνίδι, να παίξει, να ξεχαστεί.
Να δει ότι αυτή οι τάξη έχει και άλλα 24 ΜΟΝΑ τους....που σε λίγο θα γίνουν ΟΜΑΔΑ...ΠΑΡΕΑ...ΦΙΛΟΙ.

Μαρία, Θανάση, Στέφανε, Άγγελε,Ιωάννα,Αλέξανδρε,Θωμαίς, Δήμητρα, Αλεξάνδρα,Θεοδώρα,Δημοσθένη,Νικολέτα, Αφροδίτη,Λάμπρο,Έλενα,Μαρία-Άννα, Ευγενία, Αγγελική Αριστοτέλη,Μαριλένα, Γιάννη,Νάντια, Κωνσταντίνα,

για όλους είναι δύσκολο...αλλά για κανέναν ακατόρθωτο.

Σε λίγες μέρες ούτε που θα θυμάστε αυτήν την πρώτη μέρα, σε λίγες μέρες ούτε που θα θυμάστε αυτά τα δάκρυα,σε λίγες μέρες θα μπαίνετε τρέχοντας στην τάξη, σε λίγες μέρες θα διώχνετε τη μαμά να πάει σπίτι....Απλά τώρα δεν το ξέρετε....

Κι εσείς μανούλες..κρατηθείτε....μην κλάψετε...μην δείξετε την αγωνία και την συγκίνησή σας. Αν εσείς δείξετε σταθερότητα όλα θα πάνε καλά...Σταθερότητα και αποφασιστικότητα. Είναι μια δύσκολή αρχή που όμως γρήγορα γίνεται συνήθεια......Είναι μια νέα αρχή που όμως έχει μπροστά της πολλά πολλά χρόνια μαθητικού βίου.....Μην την κάνετε δύσκολη για τους πιο μικρούς...Κάντε την αξέχαστη και μοναδική.

Μέρα είναι...θα περάσει.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ