welcome to my blog

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΘΑΥΜΑΤΑ

Μια κουραστική μέρα η σημερινή. Άμα έχεις πολλά να πεις και να κάνεις στο σχολείο.....

Όμως χαλάλι.
Και αυτό γιατί το αποτέλεσμα, που άλλοι έφεραν, ήταν καταπληκτικό.

Εγώ τι έκανα; Από προχθές έδωσα ένα πράσινο κανσόν σε κάθε παιδί σπίτι του , στο οποίο είχα πάνω του σχεδιασμένο ένα απλό χριστουγεννιάτικο δέντρο και σε ένα μικρό χαρτάκι οδηγίες για τους γονείς, τα παιδιά ήδη τις ήξεραν, για το τι θα κάνουν. Να στολίσουν δηλαδή με διάφορα υλικά από το σπίτι και τα ντουλάπια τους το δεντράκι, να το κόψουν μαζί με τα παιδιά και να το φέρουν σε 2 το πολύ μέρες στο σχολείο. Οι οδηγίες απαγόρευαν τη ζωραφική και το βάψιμο. Ήθελα να χρησιμοποιήσου ότι υλικά τους βρίσκονταν από όσπρια και ζυμαρικά, μέχρι κορδέλες, αυτοκόλλητα και πολλή πολλή φαντασία.
Επιστρατεύθηκαν μπαμπάδες, μπογιές, κουμπιά, αλουμινόχαρτα, στρας, γκλίτερ, χρυσόσκονες και πολλά πολλά ακόμη.

Το αποτέλεσμα; Με- μας άφησαν άφωνους.
Γιατί άμα συνεργάζονται όμορφα και αρμονικά οι οικογένειες, έστω και πάνω σε ένα απλό πράσινο κανσόν.....
ΚΑΝΟΥΝ ΘΑΥΜΑΤΑ.

Τι να πω; Απλά το απόλαυσα κι εγώ και για άλλη μια φορά χάρηκα τόσο μα τόσο πολύ.

Και επειδή τους υποσχέθηκα ότι αύριο θα δουν τα έργα τους στην τηλεόραση και στο λάπτοπ, δηλαδή στο ίντερνετ....απολαύστε μαζί μας....














 Κι έτσι...από το τίποτα στολίσαμε τόσο υπέροχα την πόρτα της τάξης μας.




 Και προσθέτοντας και λίγα κίτρινα αστέρια......δώσαμε και κάτι ακόμη, λίγο πιο φωτεινό.



ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Πάμε για άλλα τώρα....

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2018

ΑΝΑΠΟΔΟ-ΜΕΤΡΑΜΕ

ΑΝΑΠΟΔΟ-ΜΕΤΡΑΜΕ



Και να που φτάνουμε στα Χριστούγεννα.
Και να που στολίζουμε τα δέντρα, τα σπίτια και τις καρδιές μας.
Και να που το χαμόγελο μένει πιο πολύ στο πρόσωπό μας.
Και να που ήρθε η ώρα να μετρήσουμε ανάποδα τις μέρες στο νηπιαγωγείο, μέχρι τα Χριστούγεννα.

Πώς θα το κάνουμε αυτό και φέτος; με ποιο τρόπο και ποια υλικά;
Μα νηπιαγωγείο είμαστε. Δε θα ανακυκλώσουμε; Δε θα χρησιμοποιήσουμε τα ....άχρηστα για κάτι χρήσιμο;

Και τι θα είναι αυτό; Ένα υλικό που λατρεύω και που ποτέ μα ποτέ δεν πετάω...ΤΑ ΑΔΕΙΑ ΓΥΑΛΙΝΑ ΒΑΖΑΚΙΑ. Βαζάκια από οτιδήποτε...μέλι, μαρμελάδες, μαγιονέζα. Μέχρι και η γειτόνισσά μου με έχει μάθει, και συχνά πυκνά θα βρω έξω από την πόρτα μου και τα δικά της άδεια βάζα.

Τι τα έκανα λοιπόν φέτος;
Μα τι πιο απλό;
Ντεκουπάζ με χριστουγεννιάτικη χαρτοπετσέτα.
Χρωματιστοί χάρτινοι αριθμοί ως το 25.
Αυτοκόλλητα για να καλυφθούν τα καπάκια και φυσικά....νοστιμιές και λιχουδιές, παιχνιδάκια και μπαλίτσες για τα 25 πιτσιρίκια μου.

Ένα βαζάκι την ημέρα για το κάθε παιδί, μέχρι τα Χριστούγεννα.
25 μέρες
25 παιδιά
25 βαζάκια


Κυριακή βράδυ, με την Μαρία μου, σαν τους κλέφτες, μπαίνουμε στο σχολέιο. (Τα παιδιά δεν πρέπει να δουν τι φτιάχνω, απλά ξέρουν ότι τη Δευτέρα το πρωί θα τα περιμένει μία έκπληξη). Στρωθήκαμε στη δουλειά. Κολλάμε, ξεκολλάμε, μετράμε, γεμίζουμε, μετράμε, βιδώνουμε,στρώνουμε, χαλάμε, ξαναφτιάχνουμε. 


Το πρόβλημά μου; Πώς θα φτιαχτεί το δέντρο με τα βαζάκια; στο ύψος σαν πυραμίδα; ή απλώς στρωμένα στο τραπέζι σε σχήμα δέντρου; Κι αν η πυραμίδα...... τους θυμίσει μπόουλινγκ; Κι αν τα βάζα κάτω στρωμένα δεν θυμίζουν δέντρο και τα περάσουν για παιχνίδι κατασκευών; Τα δοκιμάσαμε και τα δύο και να το αποτέλεσμα....





Εμάς μας άρεσε. Ελπίζω να αρέσει και στα πιτσιρίκια μου και φυσικά να καταλάβουν τι είναι όλο αυτό και γιατί έγινε.
Θα φανεί από Δευτέρα.

Σημασία έχει να περάσουμε καλά και αν και κάτι δεν το καταλάβουν...ε...δεν χάλασε κι ο κόσμος..καλά να είμαστε και όλα γίνονται.
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ-ΣΑΣ