Ειρηνούλα

ΜΙΑ ΜΑΜΑ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ

Η μαμά Κατερίνα, σε όσους διαβάζουν την Ειρηνούλα, είναι γνωστή. Και για καλή μου τύχει έχω και φέτος το μικρό της παιδάκι στο προνήπιο και την ίδια σε ό,τι την χρειαστώ, πάντα παρούσα.

Τα πιτσιρίκια μου λοιπόν βλέποντάς την να φέρνει τον μικρό...την ζήτησαν στην τάξη. Αλλά και ο μικρός της μιας και θυμόταν ότι πέρυσι η μαμά του έκανε διάφορα στο σχολείο με τον μεγάλο του αδερφό, ανυπομονούσε να την 'φέρει' και ο ίδιος στην τάξη του.

 Έτσι λοιπόν η μαμά Κατερίνα, μάς έκανε κάτι φθινοπωρινό.

Αρχικά διάβασε ένα δικό της παραμύθι με τίτλο 'Το τρένο του ουρανού' και μετά φυσικά το ζωγραφίσαμε.

Τα νηπιάκια μου ενθουσιάστηκαν, δεν έβλεπαν την ώρα να...γεμίσουν αυτό το τεράστιο χαρτί που τους έφερε.

Το αποτέλεσμα όπως πάντα υπέροχο και....μεγαααααάλο. 

Στόλισε την τάξη μας και μας την έκανε πολύ πολύ φθινοπωρινή.

Ακόμη η μαμά Κατερίνα παρουσίασε και ένα πείρα μα με γάλα, μέσα στο οποίο ρίχνοντας διαφορετικές σταγόνες χρωμάτων ζαχαροπλαστικής, μάς έφτιαξε και είδαμε το ουράνιο τόξο.Δεν το ήξερα αυτό το κόλπο και ομολογώ ότι πολύ μου άρεσε.

Επίσης τους έκανε παιχνίδια για τα χρώματα του ουράνιου τόξου με χάρτινες σβούρες,

 με φακό αλλά και με νερό και καθρέφτη.

 Ήταν μια πολύ ευχάριστη μέρα για τα πιτσιρίκια μου και μια αλλαγή που τους άρεσε.

 Να σημειώσω ότι την επόμενη μέρα η όλη διαδικασία έγινε και στο 1ο τμήμα και να το δικό τους αποτέλεσμα.

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΞΑΝΑΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΤΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ  

ΜΙΑ ΜΑΜΑ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

Αλήθεια τι κάνει μια μαμά στο νηπιαγωγείο;

Αν είναι μια μαμά σαν την κυρία Κατερίνα, τη μαμά του Αντώνη μας, κάνει θαύματα.

Αν έχει όρεξη, φαντασία και μεράκι, μεγαλουργεί και τρελαίνει τα μικρά.

Έτσι λοιπόν την προηγούμενη βδομάδα ήρθε η κυρία Κατερίνα στην τάξη μας.

Μας διάβασε το παραμύθι που είχε σκεφτεί και γράψει μόνη της.

Μιλάμε για τι φθινόπωρο και μας αφηγήθηκε το παραμύθι 

''Ο βασιλιάς Βροχερός΄΄.

Τα μικρά μου ενθουσιάστηκαν.

Μετά είχε προετοιμάσει από το σπίτι της το κάστρο του βασιλιά Βροχερού  (το 'χε σχεδιάσει σε χαρτί, μιας και ΄πιάνουν΄ πολύ τα χέρια της )

κι εμείς το βάψαμε με τέμπερες.

 Μια χαρά τα καταφέραμε.

Τα σύννεφα

Το βασίλειο

Το κάστρο

Κι αφού αφήσαμε τα έργα μας να .....στεγνώσουν,

 η κυρία Κατερίνα είχε και άλλη μια έκπληξη για εμάς.

Είχε συγκεντρώσει (μόνη της) ρολά από χαρτί υγείας και εμείς τα ΄γεμίσαμε΄με όσπρια και ρύζι, 

κάνοντάς τα να ακούγονται σαν βροχή που πέφτει, όταν τα κουνούσαμε.

Πολύ σιγανή βροχή..κουνώντας τα απαλά-απαλά

και πολύ δυνατή...κουνώντας τα γρήγορα.

Μετά το κάθε ένα από αυτά τα κουτάκια, το μεταμορφώσαμε, πάντα με τη βοήθεια και την προετοιμασία της μαμάς Κατερίνας, σε Βασιλιά Βροχερό, για τα αγόρια και σε Ηλιαχτίδα, (την κοπέλα-νεράιδα που τελικά ο βασιλιάς παντρεύτηκε), για τα κορίτσια.   

Στο τέλος, αφού 'ενώσαμε΄ το κάστρο με το βασίλειο,

κάναμε και βροχούλα

και φωτογραφηθήκαμε όλοι μαζί.

Παρά λίγο να μη μας φτάσει η μέρα με όλα αυτά.

Τα παιδάκια μου πέρασαν αξέχαστα και σίγουρα θα της ζητήσουν να μας ξανάρθει.

Θα σε περιμένουμε μαμά Κατερίνα και

ΣΕ  ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ  ΠΟΛΥ-ΠΟΛΥ.