Μια χρονιά δύσκολή ιδιαίτερη και περίεργη
Μια χρονιά που δε θα ξεχαστεί, αλλά που την παλέψαμε και νομίζω την καταφέραμε
Μια χρονιά που μας έμαθε πολλά
Μια χρονιά που μας έβαλε στα σπίτια των παιδιών
Μια χρονιά που μας έφερε και πιο κοντά με τους γονείς
Θέλω να ελπίζω ότι τελειώνει όμορφα και γενικά με ένα Αχ!....Ένα Ουφ! αλλά και ένα χαμόγελο.
Στα 25 μωρά μου λοιπόν αφιερωμένη αυτή μου η ανάρτηση και σε όλες τις στιγμές που με όποιον τρόπο μοιραστήκαμε φέτος.
Στον Γιάννη Αλ. μου, με το κρυφό χαμόγελο, την ήρεμη δύναμη και την υπέροχη σταθερή φωνή από το webex...
Στην Ελευθερία Αρ. μου, που νομίζω ότι τελικά την κατάφερα να αγαπήσει το νηπιαγωγείο και να έρχεται σε αυτό με χαμόγελο και χαρά...μέχρι και στο ολοήμερο...
Στον Αντώνη μου, με το καλύτερο χέρι μέσα στην τάξη και την πάντα σταθερή απόδοση, που η φετινή μας χρονιά δεν είχε καμία σχέση με την περσινή...
Στην Μαριάννα μου, που θέλει να έχει φίλες όλα τα κορίτσια και να είναι από όλους αποδεκτή, με ένα χαμόγελο που δεν του αντιστέκεσαι...
Στην Κωνσταντίνα μου, με το υπέροχο σοβαρό χαμόγελο ,η οποία πάντα πρώτη τελείωνε και πάντα σωστή ήταν και πάντα εκεί με τις φίλες της χωρίς ποτέ να δημιουργήσει κανένα πρόβλημα...
Στην Πένυ μου, που από πέρυσι μέχρι φέτος έχει αλλάξει τόσο πολύ, συμμετέχει σε όλα, έκανε φίλες και ξεκόλλησε από τις κυρίες, αλλά πάντα θα δώσει σε αυτές την αγκαλιά της...
Στη Ευτυχία μου, που είναι αυτό ακριβώς που λέει το όνομά της, ευτυχία ,χαρά, σταθερότητα, σιγουριά για μια δασκάλα...
Στην Έλενά μου, με το όμορφο χαμόγελο, τα υπέροχα σχέδια και την ντροπαλότητά της
Στον Μάριό μου, με τα ζεστά μάτια, την όλο τάξη και προγραμματισμό κίνηση και την σοβαρότητά του εκεί που πρέπει και την παιδικότητα εκεί που χρειάζεται...
Στον Νίκο μου, που θα μου λείψει αυτό το...Αχ ξεχάστηκα..... με το βλέμμα το όλο αγάπη και την αγκαλιά του μωρού, με τον μοναχικό του τρόπο και τα πρωτότυπα για την ηλικία του σχέδια...
Στην ΜαρίαΤζ. μου, που ήταν η χαρά, η διοργανώτρια και η αγαπημένη όλων των παιδιών, κολλητή πάντα με τον φίλο της...
Στην Ασημίνα μου...το Ασημινιώ μου, όπως συχνά την έλεγα, με το δικό της ρυθμό, τις πολλές γνώσεις που φέτος σε σχέση με πέρυσι την γνώρισα και την αγάπησα πιο πολύ...
Στην Εύη μου, στην μεγαλύτερη ασφάλεια για μια δασκάλα, στην απόλυτη σιγουριά ότι αυτό που της λες φτάνει για μια φορά και δε χρειάζεται να της το ξαναπείς, στο κορίτσι που για κανένα λόγο δε θα ήθελε μια νηπιαγωγός να μην την έχει στην τάξη της...
Στον Γιάννη Χρ, μου, που έχει κάνει μεγάλα βήματα από πέρυσι και που θα κάνει ακόμη περισσότερα του χρόνου, ελπίζω χωρίς να κρατάει ένα αυτοκινητάκι στα χέρια του.....
Στην Αργυρώ μου, με τα ζωντανά μάτια την δυναμική προσωπικότητα και το όμορφο χαμόγελο, η οποία του χρόνου θα είναι το...αφεντικό; της τάξης μας...
Στην Ηλέκτρα μου, που όλο της το πρόσωπο το φωτίζει το χαμόγελό της, η σεμνότητα και σοβαρότητά της, χωρίς ποτέ να δημιουργήσει πρόβλημα στις δασκάλες της...
Στην Μαρία Δ. μου, στο Μαράκι μου, στη μικρή μας, που από την αρχή της χρονιάς έχει κάνει άλματα και που του χρόνου θα τα συνεχίσει...
Στον Μιχάλη μου, που έχει κάνει τη μεγαλύτερη πρόοδο από όλους και που κάθε μέρα μας δείχνει και πιο πολύ όλα όσα έμαθε κοντά μας...
Στον Κωνσταντίνο Μ. μου, που πέρυσι που ερχόταν να πάρει την αδερφή του, δεν άκουγα τη φωνή του και φέτος έχει εξελιχθεί σε ένα υπέροχο πλάσμα και με καθαρό και συγκεκριμένο λόγο, χωρίς πολλά πολλά και άχρηστα λόγια...
Στην Έλλη μου, στο πολύ χαμηλών τόνων κορίτσι μου, που όμως είναι πάντα εκεί σε όλα όσα την ρωτάς...
Στον Άρη μου ,στην ήρεμη δύναμη, αλλά και στην καθαρότητα των ματιών που ελπίζω του χρόνου να ξεθαρρέψει λίγο παραπάνω...
Στον Κωνσταντίνο Ρ. που μαζί με την παρέα του κάνουν την πιο καλή τριάδα αγοριών που θα ήθελε μια δασκάλα, χωρίς ποτέ να ενοχλεί και να ναι πάντα τόσο υπάκουος....
Στη Δήμητρά μου, στη χαρά της ζωής, στην τσαπερδόνα μας, στο κοριτσάκι μας που ότι και να της πεις δε θα σου αρνηθεί ποτέ και που είναι μέσα σε όλα πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη...
Στην Όλγα μου, στην μικρή μου Ολγίτσα, που με τα εκφραστικά της μάτια και το όμορφο χαμόγελο σου κερδίζει την καρδιά από την πρώτη στιγμή, η οποία σε κάθε της ζωγραφιά έχει μια καρδιά ή ένα σ΄ αγαπώ...
Στην Ελευθερία Χ. που προσπαθεί και τα καταφέρνει και που όσο έρχεται τόσα πιο πολλά κερδίζει από το σχολείο...
Σε αυτά τα 25 μωρά μου εύχομαι ένα όμορφο, ξέγνοιαστο, χαρούμενο, ανέμελο καλοκαίρι.
Εύχομαι να ναι πάντα ευτυχισμένα και την φετινή χρονιά, όσο τη θυμούνται, να την θυμούνται όχι μόνο για την τηλεκπαίδευση και το webex, αλλά και για τις όμορφες στιγμές που μοιραστήκαμε όλοι μας , για τα παιχνίδια μας, τις αγκαλιές μας, τα γέλια μας, τα παράπονά μας, τα πάρτι μας, τις χαρές μας.
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΜΩΡΑ ΜΟΥ
ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ
Ευχαριστούμε για τα υπέροχα λόγια σας.Η χρόνια ήταν δύσκολη αλλά τα καταφέραμε όλοι περίφημα!Καλό καλοκαίρι!😊
ΑπάντησηΔιαγραφή