welcome to my blog

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΜΑΤΙΑ

Και τι δεν κάναμε.
Και τι δεν  είπαμε για το χειμώνα αυτές τις μέρες. Τόσα πολλά και τι να πρωτογράψω και τι να πρωτοπώ..Τα θυμάμαι και όλα;
Ας ξεκινήσω με την πόρτα που ανοίγω κάθε πρωι και μας......ζεσταίνει.
ΑΡΧΙΚΑ  ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ Η ΧΡΟΝΙΑ, ΚΟΨΑΜΕ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ ΜΑΣ
(ευχαριστούμε για άλλη μία φορά τον μπαμπά του Στέφανού μας)

Και μετά ακολουθούν όλα τα άλλα.....  
Η ΑΚΡΟΣΤΟΙΧΙΔΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ
(ευχαριστώ Ανθή)

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ Χ


ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΚΑΙ ΧΙΟΝΙ........ ΑΡΑ ΚΑΙ ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΙ

χιονάνθωποι από παλιά χαλασμένα CD ενωμένα με σιλικόνη



ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ  ΜΕ ΤΟΝ ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΛΙΩΣΕ


ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΩ...Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΧΝΟΥΔΩΤΟΣ



και με αφορμή αυτό μιλήσαμε για τα αντίθετα
τεράστιος-μικρούτσικος (είπαν τα πιτσιρίκια)
μπροστά- πίσω
πάνω- κάτω
ανοίγω κλείνω
δεξιά-αριστερά μέσα-έξω
μπαίνω-βγαίνω και πολλά πολλά ακόμη.
Εκμεταλλεύτηκα το ....άσπρο μαύρο και .....δημιουργήσαμε...
με άσπρη τέμπερα σε μαύρο χαρτί,
αλλά και  με μαύρη τέμπερα σε άσπρο χαρτί.


Και το αποτέλεσμα;....στο ροζ φόντο της τάξης μας.



ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΚΑΙ ΡΟΥΧΑ (ευχαριστώ και την Αριάδνη εδώ)
Μαζί και μαθηματικά
πουλόβερ και παντελονάκια
αριθμοί και αρίθμηση






ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΚΑΙ ΝΕΡΟΜΠΟΓΙΕΣ 
(που πολύ μας αρέσουν)
 χιονάνθρωποι και τζάκια και σκουφάκια





ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΚΑΙ ΖΩΑ( με την κυρία Εύη)


ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΣΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Ξεκινήσαμε και φυσικά είπαμε πολλούς πολλούς κανόνες για τα βιβλία

Ουφφφφφφφ! Πόσα πολλά έχει ο χειμώνας!!!  Για την ώρα φτάνουν αυτά.
Ίσως είναι καιρός και για κάτι άλλο από βδομάδα!
Ευχαριστώ για άλλη μια φορά για τον χρόνο σας που μου αφιερώσατε.

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ
ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ


Νέα χρονιά μπήκε και είναι ώρα και για μια νέα ανάρτηση από την Ειρηνούλα.
Και τι θα μπορούσε να είναι αυτή;
Μα κάτι για τον ίδιο το χρόνο.
Και αυτό έκανα με τα πιτσιρικάκια μου.
Μιας λοιπόν και φέτος, μετά από αρκετά χρόνια, έφτιαξα νέο ημερολόγιο για την  τάξη μου, σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω αλλιώς και πιο...συγκεντρωμένα, το παλιό.
Και φυσικά ένα τέτοιο υλικό δεν πάει ποτέ χαμένο. Και τι δεν κάναμε.....
Αρχικά μιλήσαμε για τις εποχές...
Ποιες είναι; Πόσες είναι; (χρονικές έννοιες)

ΧΕΙΜΩΝΑΣ....που έχουμε (τώρα)

ΑΝΟΙΞΗ....που θα έρθει (μετά)

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ...που θα έρθει (πιο μετά) και 

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ...που πέρασε (πριν)

Και οι εποχές κάπου ανήκουν....(Ώρα για μπόλικα μαθηματικούλια)
Είναι τα τέσσερα (4) παιδιά, ενός (1) χρόνου.
Και οι εποχές έχουν και αυτές παιδιά...τρία η καθεμιά......

Και φτάνουμε στους δώδεκα (12) μήνες.

Και τι πιο κατάλληλο να πει κανείς για τους δώδεκα μήνες; Μα το παραμύθι της Κυρά-Καλής και της Κυρά -Κακής. Πολύ τους άρεσε αυτή η ιστορία και παρ΄όλο που είναι αρκετά μεγάλη, στην τάξη δεν ακουγόταν μιλιά.
Έτσι λοιπόν με αυτή την ιστορία μαθαίνουμε και τα πολύ γενικά χαρακτηριστικά του κάθε μήνα.
Ποιος είναι παγωμένος;
Ποιος κάνει ζέστη;
Ποιος ανθίζει λουλούδια;
Ποιος σπάει κόκκινα αυγά;
Ποιος φοράει στεφάνι στο κεφάλι;
Ποιος ανοίγει τα σχολεία;
Ποιος τα κλείνει;
Ποιανού του πέφτουν τα φύλλα;
Ποιος στολίζει δέντρο;
Ποιος φέρνει το Άγιο Βασίλη;
Ποιος φοράει αποκριάτικη στολή;

 Ακόμη, κοιτάζοντας όλους τους μήνες μαζί μετρήσαμε σε πόσους από αυτούς ερχόμαστε σχολείο, (σχεδόν εννέα-9)
Πόσοι μήνες είμαστε ήδη στο σχολείο;(τέσσερις και λίγο). Πόσοι μήνες έμειναν ακόμη;(τέσσερις και λίγο- είμαστε στη...μέση της σχολικής χρονιάς, έχουμε άλλο τόσο-όσο κάναμε-για όσα το κατάλαβαν αυτό...η έννοια του χρόνου είναι δύσκολη για τα μικρά παιδάκια)
Κάναμε προσθέσεις 1 και 1 και 1
Κάναμε....πολλαπλασιασμό (χωρίς κανείς να το καταλάβει) 4 εποχές επί 3 παιδιά η καθεμιά (4 φορές το 3)
Κάναμε διαίρεση μοιράζοντας-κόβωντας τον 1 χρόνο σε πιο μικρά κομμάτια.
Είπαμε για τα χρώματα των εποχών...(κοιτώντας τις στρογγυλές καρτέλες των εποχών και τα χρώματα με τα οποία είναι αυτές ζωγραφισμένες)
  Γιατί ο ζωγράφος έκανε....
 τον χειμώνα.....άσπρο; 
την άνοιξη......πράσινη;
το καλοκαίρι.....μπλε;
και το φθινόπωρο ....καφέ;
Συνδιάσαμε, σκεφτήκαμε, μιλήσαμε, εκφραστήκαμε,
     
Πόσα ξέρανε τα πιτσιρίκια μου! Αλλά και πόσα καινούργια, άκουσαν;
Νομίζω ότι καλά περάσαμε και το παλιό υλικό μου......άξιζε...... 
Τελικά τίποτα δεν πάει χαμένο και όλα κάπου χρειάζονται.